نام خدا بسم الله                             مشکل گشا بسم الله

ما فرزند اسلامیم                              گفتار ما بسم الله

داربم بر لب خود                            در هر کجا بسم الله

ورد زبان ما هست                             وقت غذا بسم الله

ما را بود نگهدار                             از هر بلا بسم الله

وقت مریضی ما                               باشد شفا بسم الله

                  رفـتم کنــــــار بــــــــابـــــــــا

گفــتــم کــه مهربونـم            یه چیز می خــوام بدونــــم           

اینکـه بهشت کجایه؟             دور یا همیـــــن جاهــــایـــه         

گفت:گـل من فرزندم             ای کـــــودک دلـــبــنــــــدم           

بــیــا بـا هـم بریـم مـا                 به یــک سفــــــر تو رویـــــا          

قــدم زنـان تــوی راه             رسیـــدیــم به گـــذرگـــــاه            

افـرادی بودند اونجــا             گـفتـــن به مـــــا که:آقــــا           

اجــازه ورود نـیـسـت           بگید:اصول دین چیسـت ؟

هم من گفتم هم بابا              گـفتــندکه: رد شــین حالا

اونــجـا یک سرزمینـه          شـــــهـر فــــروع دیـــنـــــه

رفتیم کـــنار کوهــی           با چـمـــن انــبــــوهـــی

یه پلـــه رفتیـــــم بالا            دیدم یه شــــهر زیــبــــا

بچه هـای خوب و ناز           همه می خوندند نماز

تمــام اون بچـــه هـــا           بودند به یـــاد خــــــــدا

رفتــیم کمــی بالاتـــر           یه شـــهرک زیبــا تــــر

مردمی اونجا هستند             با خدا عهــــدی بستند

مدتـــی از روز اونـــها          نمی خورند هیچ غــذا

!فکــر نکنــی فقیرنــد         روزه می خوان بگیرند

!میگن که روزه صبره          تا نیـــوفتیـــــم تو دره

بـــالا رفتـــیـــــم دوبــــــاره         اینـــجا مثـــــل بهــــــار

تو اون فضـــــای عالیــــش          شعار می دن اهالیش

!هر کسی خمس نمی ده             جـهنــمــــو خـــریـــــده

چون کـــه پولش حـــــرامه           ثــــــــروت بــــی دوام

رفتیــم بــالا یــک پلـــه                    مــــردم اون محـــــلــــه

هســتند همــه با صفا                بخشـــنـده و با خـــــــدا

مــــال زیـــادی دارنـــد                  فقــیردوست می دارند

زکات می دن به اونها             بی منـــت و بی ریـــــــا

بازم یه پلــه بالا                 بـــازم یه شــــهر زیبــــــا

اونجا کناربرکـــه               مـی دن بلـــــیط مکــــــه

مردم اون آبادی              می رن به حج با شادی

تو شـــــــهرک بـــــالاتــــر      بـــه فرمـــــان پیمبـــــر

یــــا که امــــــام زمــــــان        آدمـــــهای مسلمـــــان

می رن به سوی دشمن               به جنــــگ با اهریمـــن

ترســــی به دل نـــــدارد          چـون که خدا رو دارند

شــــیعه اینــو می دونـه              جهــاد وظیفه شونــــه

باز هم به امر بــابـا            رفتـــــــم یه پلــه بــــــالا

مردمی اونجا دیدم                   حرفهای خوب شنیــــدم

از کلبه های چوبی              امر می کردند به خوبی

این کار مومنینـــــه                  امـر به معـــــروف اینــــه

تو شـــهرکـــی قشــنگتـــر         نهی می کنــنــــد زمنکـــر

در حال کشــت و کــارنـــد          از بــــدیـــها بــــی زارنــــد

!.....همه می گن:گناه نه           سقوط تـوی چاه نه

!پدر می گـــــن که بــــابـــــا         !خسته نشــو تو حالا

دو پـــله مونـــــد به بــــــــالا            تــــــــولا و تــــبـــــــــرا

دوست داشته باش امامان               پــــیغمبر و شـیعیــان

تو که دوسـت داری مـــولا            به این می گـــن تـولا

بعد هم بیــــزاری جســـتن             یعنی دوری زدشمـن

به ایـــــن میــــــگن تبـــــــرا            نگـــاه بکـــن تو حــــالا

رســیــــــده ایم روقـــــلـــه                  اونها بودند چند پلـه؟

سریــــع گفتـــــم به بــــابــــا            جوابش میشــــه ده تـــا

بشـــمــار نــشــم رفــــــوزه             یــــک نمـــــــاز و دو روزه

سه خمس و چار زکـات بود            بعد رسیدیــم به یک رود

پنجــــم حــج بود بــابــا جون          اینها بـــودن چه آســــون

ششـــم جــهاد رو دیــدیـــم            بعـــد بالاتـــــر پریـــدیـــــم

امــر به معــــــروف هفتـــــم             خوبــــی کنیــد ای مردم

هشتـــــم نهـــی ز مــنــــــکر         که بود خیلـــی قشنگــتر

نهـــــــم بـــــودش تـــــــــــولا          کـــــــار دهــــــم تبـــــــــرا

حــالا به بهشـــت رسیــدیــم            قشنــــگیـــها رو دیدیــــم

ای یار کودکستان                           ای همدم دبستان

اصول دین بود پنج                          دانستنش بود گنج

توحید بود یکم                               نبوت است دوم

معاد سومین است                     این سه اصول دین است

دو اصل دیگر آن                           به نزد ما شیعیان

عدل و امامت بود                            راه سعادت بود 

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله:

پدر و مادری که نسبت به تربیت فرزندشان بی تفاوت باشند، من از آنها بیزارم، آنها هم از من بیزارند.

شاید بسیاری از شما با خوندن این حدیث بگید : ما که به فکر تربیت بچه مون هستیم(برای بچه هامون یا بچه مون همه چی مهیا  میکنیم، هرچی بخواد در اختیارش میذاریم ، و همه ی هم وغممون این است که خوب تربیت بشه) ولی این فقط تربیت نیست.

برای تربیت فرزندنمون باید مطالعه کافی داشته باشیم وهمه چیز رو از نظر اسلام بدونیم و اینکه قبل از تربیت کردن فرزندمون باید خودمون از تربیت اسلامی(به معنای واقعی) برخوردار باشیم یعنی در واقع خودسازی

حالا اونایی که بچه دارند نگند که آب از سرمون گذشته ما که بچه دار شدیم و بچه مون هم حالا بزرگه؛.درواقع از نظر قرآن و اهل بیت(ع) از نظرتاریخ و تجربه اثبات شده است که پدر و مادر دخالت موثر در سرنوشت اولاد دارند چه کودک، چه نوجوان و چه جوان

هر چی بیشتر بتونیم به دستورات اسلام عمل کنیم بیشتر مورد رضای خداوند هستیم

توجه داشته باشیم که فرزندان ما، در حین بزرگ شدن، پدر و مادر رو الگوی خودشون میدونن وحتی از کوچکترین رفتار اونها تقلید میکنن

پس همزمان با "خودسازی"، دگرسازی کنیم

یاحق 

خدای خوب و مهربان
داده به ما گوش و زبان
بخشیده ما را دل وجان
چشم و سر و دست و دهان
او داده ما را عقل و هوش
او داده ما را آب و نان
از لطف نعمتهای او
ما زنده ایم و پر توان