از نظر قرآن و روایات اهل بیت علیهما السلام، از نظر تاریخ و تجربه اثبات شده است که پدر و مادر دخالت موثر در سرنوشت اولاد دارند چه کودک ، چه نوجوان و چه جوان

مرحوم فیض علیه الرحمه در تفسیر صافی ذیل آیه شریفه

هو الذی یصورکم فی الارحام کیف یشاء

روابتی نقل می کند که برای همه مخصوصا پدر و مادرها تکان دهنده هست. می فرماید:

وقتی دو ملک مصور آمدند که بچه را تصویر و صورت بندی کنند خطاب می شود به آن دو ملک که نگاه کنید به پیشانی مادر و سرنوشت این بچه را از آنجا برداشت کنید و آنچه در پیشانی مادر است همان را قضا و قدر و سرنوشت این بچه قرار دهید بعد خطاب می شود " اما بداء هم برای من قرار بدهید"

قضا و قدر تعلیقی است، در پیشانی مادر برای بچه، و آن دو ملک همین کار را می کنند. مقدرات بچه را، سعادت و شقاوت این بچه را ، سرنوشت این بچه را از پیشانی مادر می گیرند و در پیشانی او می نویسند و برای پروردگار عالم بداء قرار می دهند.

معنای روایت:

یعنی پدر و مادر دخالث موثر در سرنوشت بچه دارند نمی گوییم علت تامه، بلکه  مادر خوب و پدر با تفاوت ، زمینه سازند برای سعادت بچه، برای اخلاق بچه و مادر بی عفت، مادر بی تفاوت در تربیت ، پدر لاابالی در جمع مال و در غذای حلال و حرام و پدر بی تفاوت، در تربیت اولادشان دخالت دارند

وبالاخره این روایت به ما می گوید پدر و مادر دخالت موثر در سرنوشت بچه دارند، در سرنوشت جوان، در سرنوشت نوجوان از همین نظر هم از اهم واجبات در اسلام تربیت اولاد است.

گزیده ای از تربیت فرزند از نظر اسلام-حسین مظاهری